Door: Henk Klein
De eerste LKN-Jachttrofee is dit jaar georganiseerd in Dongen. Hondenschool Rinus Biemans is onze gastheer en het blijkt goed toeven in dit Brabantse land. Prima verzorging, schitterende velden, roodbruin gekleurd door de herfst, de hele dag zon en een deelnemersveld van hoog niveau. Wat wil je nog meer om een hondenwedstrijd tot een groot succes te maken?
Maximaal 24 honden mogen aan deze selectiewedstrijd deelnemen, maar het was geen open inschrijving! Het merendeel van de deelnemers heeft zich direct geplaatst door bij de eerste 3 te eindigen op een van de LKN-wedstrijden in het afgelopen seizoen. De overige deelnemers zijn aangewezen op basis van hun algemene resultaten dit jaar. Op deze dag moet duidelijk worden welke 3 combinaties ons gaan vertegenwoordigen op het jaarlijkse Retrieverkampioenschap in 2019.
In totaal moet elke hond 4 proeven afleggen en 12 dummy’s binnenbrengen om een diploma te halen. In 4 groepen van 6 vertrekken we met de auto van de kantine naar het veld, waar keurmeesters en helpers hun positie al hebben ingenomen. Daar aangekomen worden de deelnemers door een groepshoofd begeleid naar de wachtkamer van de proef die als eerste afgelegd moet worden. Er wordt vervolgens geloot om de volgorde te bepalen, want meestal is het geen voordeel om als eerste te beginnen. De eendenjacht bij proef 3 werd vooraf als de scherprechter gezien en de keurmeesters John van Steen en Theo Verveer denken daar ook zo over. Hun verhaal is dat de jacht is afgelopen, maar dat er een gans is aangeschoten en “ergens” in het weiland nog twee dode eenden moeten liggen. De plek waar de gans is neergekomen wordt aangewezen, zodat de hond daar als eerste heen gestuurd kan worden. Op ongeveer 60-70 meter staat een oranje nylon net gespannen, waar de hond overheen moet. De meeste voorjagers hebben daar meerdere commando’s voor nodig, maar uiteindelijk lukt dat wel en de sleep op zich blijkt geen noemenswaardige problemen op te leveren, die komen daarna! Het weiland is een kleine 200 meter diep en tót op zo’n 140 meter staan er grote groene pollen en daar laten de meeste voorjagers hun hond zoeken. Veel honden trekken weer naar rechts waar de ganzensleep begon, maar daar moeten ze niet zijn. En wat niemand weet (zeker in de eerste groep niet) is, dat de eenden helemaal achterin het weiland liggen, ruim voorbij de groene pollen. Drie van de 6 honden in de eerste groep lukt het ondanks hard werken niet om de eenden te vinden, omdat er niet op de juiste plek (helemaal achterin het veld) wordt gezocht. Sommige voorjagers beëindigen de proef uit wanhoop als ze het zelf niet meer weten en de hond bekaf is. In totaal sneuvelen er 11 combinaties op deze proef!
Bij de proeven 1 en 2 zijn niet veel afvallers, maar door de gevarieerde inhoud van de proeven komen de keurmeesters wel tot behoorlijke verschillen in de puntentoedeling. Proef 4 blijkt voor veel combinaties ook lastig: de proef begint met een ver markeerapport op een weiland. Moeilijk te zien door de hoge bomen in de achtergrond en de schaduwen daarvan in het valgebied. In de middag toen de zon een stuk gedraaid was, ging het markeren wel beter. Daarna moet op 150 meter een eend uit de groenbemester gehaald worden. Om die te kunnen ruiken staat de wind wel gunstig, maar niet om de hond daar te krijgen. Een lijn lopen tegen de wind in valt niet mee en sommige voorjagers moeten hier veel handelen. Het 3e apport is weer een verre markeer, nu bovenop een begroeide berg grond en ook op grote afstand. De duif wordt door middel van een zinger-winger afgeschoten als voorjager en hond aan een walk-up bezig zijn. De hond die té veel op de baas gericht is, ziet het wild niet vallen. Dan moet er dus gestuurd worden, maar de gewenste lijn naar de berg loopt langs een bosrand die voor een aantal honden te verleidelijk is om links te laten liggen. Toch was dat juist de bedoeling! Veel honden lopen daarna om de berg heen in plaats van er bovenop te gaan zoeken. Keurmeester Ger de Rooij krijgt door dit alles veel fluitconcerten te horen, die gelukkig niet voor hem, maar voor de honden bedoeld zijn. Uiteindelijk moet hij toch een viertal onvoldoendes uitdelen.
Terug in de gezellige kantine van de hondenschool kan iedereen zich opwarmen met koffie, de verwarming, een borrel of een aangename cocktail daarvan. En als alle administratieve handelingen zijn afgewerkt, vertelt Jacqueline Hofland dat er 11 combinaties zijn die alle proeven met een voldoende hebben afgelegd. Het duurt dan vervolgens even voordat je van 11 bij 3 bent, maar dan mag Joost Smits naar voren komen om de 3e prijs in ontvangst te nemen. Daarna is de beurt aan Lucie van Delden die met haar nog jonge hond knap tweede wordt en als slotakkoord Joachim van Beek. Met 350 van de 400 te behalen punten wordt hij de winnaar van deze mooie wedstrijd. En omdat Lucie van Delden via de NLV al geplaatst is voor de Champions Trophy, mag Peter Stroomenbergh (slechts één puntje minder dan Joost op de vierde plaats) haar plaats namens de LKN innemen. Wij wensen ze alle drie heel veel succes!
